Her doğum gününde sana yeni bir mektup yazabilmeyi dileyerek...
Bir sene önce, bu sabaha varacak gecede, kavuşmamızı hayal etmenin heyecanından gözüme uyku girmemişti. Dün gece de öyle oldu. Uyku girmeyen gözlerimden, seninle geçen bir senenin mutluluğuna aktı göz yaşlarım.
Öyle güzel bakıyorsun ki, baktığın her şey masumiyetini hatırlar. Sen öyle güzel, öyle kocaman gülüyorsun ki, gülümsetmemen mümkün değil. Hep böyle kalsın oğlum, bakışların, gülüşün, hep böyle kalsın. Hayatın boyunca seni gördüğünde gülümsesin insanlar. Öyle aydınlıksın ki; benim gün ışığım, benim ay ışığım diye seviyorum seni. Öyle güzel sokuluyorsun ki bize, sarıp sarmalamadan duramıyor insan. Koşulsuz seviyorsun herkesi, sen de hep koşulsuz sevil mis kokulum.
Yürümeye çalışıyorsun şu sıra. Bir yere tutunup ayakta dururken, birden ellerini iki yanına açıp, gözlerimin içine bakıyorsun, kocaman gülüyorsun. Anne bak yapabiliyorum der gibi. Hep cesur ol oğlum. Düşmekten korkma ki, yürüyüp bir sonra ki adımını at. Eğer o adımı atmazsan ne olacağını hiç bir zaman bilemezsin. Ama önce sağlam bastığına emin ol. Unutma anneler hep tembihler...
İlk dişlerin göründü,altta, iki tane. Ama sen altıncı ayından beri,dişlerin olmadan, yiyecekleri, oyuncakları, parmaklarımızı kemirmeye çalışıyordun. Hiç vazgeçme olur mu oğlum? Hayatın boyunca hedefin her ne ise, ulaşmak için, şartlarını, imkanlarını zorla, asla vazgeçme. Sahip olmadıklarını değil, sahip olduklarını gör.
Tıpkı dişlerin olmadan yemek yiyebildiğin gibi.
Benim küçük gün ışığım, sana baktıkça nefes aldığımı hissedebiliyorum. Birlikte geçirdiğimiz her an için, işte burada dursun zaman, bundan daha güzeli olamaz diyorum; ta ki bir sonraki an'a kadar. Sonra hayır hayır, şimdi dursun zaman, asıl bundan daha güzeli olamaz diyorum ve bu böyle sürüp gidiyor.
Ömrümü güzelleştiren, hayatımı anlamlandıran, umudum, benim küçük meleğim iyi ki doğdun...Çok mutlu ol...
Seni çok seviyorum
Annen
