Kanunen mecburi hale getirilen sağlık dosyasını oluşturmak için aşağıda bulunan revire indim. Gidip bir kaç klasik soruya cevap verip gelecektim. Sağlık geçmişim ile ilgili bir kaç soruyu yanıtladım. Son zamanlarda uyusamda uykumu alamadığımdan, çok yorgun hissettiğimden anlattım. Kan alınıp bir kaç test yapıldı.
07 Mart Perşembe
Tüm gün midem bulanmış, kafamı ofisteki masamdan kaldıramaz olmuştum. Bana göre sebep, sabah duş alıp ıslak saçlarla dışarı çıktığım için üşütmüştüm ve hiç akıllanmayacaktım. Hamile olabileceğim aklıma gelmiyordu, çünkü yaklaşık iki hafta önce eczaneden alınan hamilelik testlerinden yapmış, sonuç negatif çıkmıştı. Ayrıca bebeğimiz olsuna karar vereli, borçları harçları hale yola koyalı bir bilemedin iki ay olmuştu. Hemen olur muydu ki? Yok canım zaten testte negatif dedi, diye düşünüyordum.
08 Mart Cuma
Çarşamba günü yapılan testlerde karaciğer enzimlerim çok yüksek çıktı. Doktorun dediğine göre hiç beklemeden acilen Acıbadem Maslak hastanesine gitmeliydim, zira *hepatit olmuş olabilirdim. Panik halde, ofisten arkadaşım Berat ile birlikte arabaya atlayıp hastaneye vardık. Doktorlar kağıtlara baktı ve karaciğer enzimleri bir çok sebepten dolayı yüksek çıkabilir, Hepatitsin demek çok saçma dediler. Neyse damar yolu açıldı, tekrar kan alındı ve bekliyoruz. Bu esnada yeni iş arkadaşım dünya tatlısı Mekselina sayesinde tanıdığım, bana ilk müjde ışığını yakan Dr.Akın, eğer hamileysen bu sürpriz mi olur, yoksa iyi mi diye sordu. Gülümseyerek iyi tabi dedim ama içimden öyle mi ki acaba diye tereddüt ediyordum. Neyse zaten bir hafta sonra rutin kontrol için jinekolog randevum vardı.
Biraz sonra hemşire bize doğru gülerek yaklaştı ve Deniz hanım kan değerleriniz %98 hamile olduğunuzu gösteriyor hayırlı olsun dedi ve ben kalakaldım. İnsanın yüz tane duyguyu saniyeler içerisinde yaşamasını tecrübe ettim. En güzeli inanılmaz bir mutluluktu. Allahım inanamıyordum ve çığlık atmak istiyordum. Hastaneye ne için gelip ne öğrenmiştim nasıl güzel bir sürprizdin sen... Hemen babamızı arayıp durumdan haberdar ettik ve işte telefonun ucunda bir donup kalan daha :) arkasından kahkahalar, biraz gözyaşı, biraz ses titremesi...
(*Hepatit filan olmamışım, ağır antrenman ve kickbox karaciğer enzimlerimi yükseltmiş hepsi bu.)
11 Mart Pazartesi (6hafta 1gün)
Memorial Ataşehir hastanesinden doktorum Arda Lembet ile olan randevumu bir kaç gün öne aldık, bir an önce gerçekten seni görmek istiyorduk. Gerçi gastroenterolojide tüm iç organlarıma ultrason ile bakıp o sırada bu da olası gebeliğimiz diye bana minnacık bir şey göstermişlerdi ama, emin olmak için kendi doktorumuz görmeliydi. Babanla birlikte ultrasonu izleyebildiğimiz ekrana meraklı gözlerle bakarken, birden doktorumuz sesi açtı ve kalp atışlarını ilk kez duyduk. O kadar hızlı atıyordu ki anlatamam. Meğer senin gibi minik kuzuların kalbi öyle atarmış :) Doktorumuz muhtemel doğum tarihini 3 Kasım olarak verdi. Anneme kadınlar günü, babama da doğum günü hediyesi olacağım demişsin. İyi ki de demişsin kuzum.
Sayende anne olma duygusunu yaşayabileceğim, senin gibi bir meleğe parmaklarından tutup yürümeyi öğreteceğim. Düşünce tekrar kalkmayı, kalktığında daha sıkı durmayı, eğer bir başkası düşerse onu da kaldırmak için yardım etmen gerektiğini öğreteceğim sana ve daha bir sürü tecrübeyi...Ömrümüze hoşgeldin minik kuzum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder